ΕΠΙΧΕΙΡΕΙΝ ΜΕ ΗΘΟΣ

                              ΕΠΙΧΕΙΡΕΙΝ  ΜΕ  ΗΘΟΣ

Τελευταία παρατηρείται μια ιδιαίτερα ενοχλητική παρερμηνεία της φράσης «αυτός είναι πελάτης», η οποία φαίνεται να έχει καθιερωθεί σε μεγάλο βαθμό  και  στην ελληνική επιχειρηματική κοινωνία.

Η έκφραση «Πελάατές μου» πρωτοεμφανίστηκε ως ατάκα από τον αείμνηστο Θ.Βέγγο  αλλά η ατάκα με την αρνητική της μορφή καθιερώθηκε από πρόεδρο μεγάλης ποδοσφαιρικής ΑΕ την παραμονή αγώνα με τον αιώνιο αντίπαλό της («καλώς ήρθαν οι πελάτες μας», υπονοώντας έτσι την βεβαιότητα του αποτελέσματος και ότι η νίκη  ήταν απόλυτα δεδομένη.

Η αρνητική εκδοχή της φράσης «Αυτός είναι πελάτης» στην ελληνική πραγματικότητα  σήμαινε «αυτός είναι του χεριού μου». Η πρωτότυπη αυτή ερμηνεία φαίνεται ότι είχε γενικευμένη  απήχηση που και σήμερα, 10 χρόνια μετά, είναι πλέον καθιερωμένη αφού την χρησιμοποιούν οπαδοί αθλητικών συλλόγων, παίκτες του τάβλι, του σκραμπλ, του σκάκι, απλοί πολίτες σε καθημερινές συζητήσεις, δημοσιογράφοι, πολιτικοί και επιχειρηματίες.

Αυτή η "ειδική" ερμηνεία του πελάτη δύσκολα διακρίνεται από αυτή του «κορόιδου», και ως τέτοια, είναι απατηλή, προσβλητική, επικίνδυνη, και τουλάχιστον εξοργιστική.

Η αποδοχή της έννοιας αυτής της ατάκας υποδηλώνει σαφώς ότι μεγάλο ποσοστό των Ελλήνων και άρα και Ελλήνων επιχειρηματιών βλέπουν τον πελάτη ως κάποιον που μπορούν να "ρίξουν"και να «νικήσουν», και μάλιστα σχετικά εύκολα.

Εξομοιώνει τον πελάτη με αντίπαλο σε ένα γήπεδο όπου θα επικρατήσει ο πιο ισχυρός, ο πιο τυχερός, ο ποιο δικτυωμένος ή ο πιο πονηρός. Ακυρώνει αυτόματα κάθε υπόνοια αξίας, ενδιαφέροντος για τις ανάγκες του πελάτη, τις οποίες θα προσπαθήσει να ικανοποιήσει προσβλέποντας σε αμοιβαίο όφελος (win – win) και μηδενίζει την προοπτική δημιουργίας σχέσης εμπιστοσύνης μεταξύ πελάτη – Επιχειρηματία.

Επιπλέον, μας προσβάλλει ως καταναλωτές, γιατί είμαστε όλοι πελάτες προϊόντων και υπηρεσιών. Κάθε φορά που θέλουμε να αγοράσουμε ένα προϊόν θα πρέπει να αντιλαμβανόμαστε τη θέση μας ως προβάτων προς σφαγή. Και όταν μας πασάρουν προϊόν ή υπηρεσία που δεν ανταποκρίνεται ούτε σε αυτό που υποσχόταν  πχ. η διαφήμιση ούτε και έχει τις πρέπουσες προδιαγραφές, αν παραπονεθούμε να μην υπάρχει κανείς υπεύθυνος για το θέμα μας.

Η ερμηνεία του «πελάτη ως κορόιδου» εξηγεί, σε μεγάλο βαθμό, τόσο την εκτός ελέγχου ακρίβεια στη χώρα μας ακόμα και τα τελευταία 5 - 7 χρόνια της κρίσης, όσο και την έλλειψη πιστοποιημένης ποιότητας (σε πάρα πολλούς κλάδους της οικονομίας μας), προϊόντων ή/και υπηρεσιών.

Δυστυχώς ένα μεγάλο ποσοστό επιχειρηματιών και «επαγγελματιών» όλων των κλάδων, εξυπηρετώντας ιδιοτελή συμφέροντα, κατά το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα ανέβαζαν ή και εξακολουθούν να ανεβάζουν τις τιμές επανειλημμένα, συστηματικά, αδικαιολόγητα, ατεκμηρίωτα και ανεξέλεγκτα, υιοθετώντας  και αποδεικνύοντας πέραν πάσης αμφιβολίας την παραπάνω ερμηνεία της λέξης «πελάτης».

 Μια απλή ανατίμηση κάθε τόσο αρκούσε ώστε να τους δώσει  αυξημένο κέρδος συχνά με τρόπο αισχρό και ανήθικο, αλλά ευτυχώς και προσωρινό. Η γνωστή σε όλους  κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήμερα μεγάλος αριθμός ελληνικών επιχειρήσεων (πάνω από 190.000 «λουκέτα» τα 3 τελευταία χρόνια)ποσοστιαία σχετίζεται και με αυτή την επιχειρηματική «πρακτική».

 Όταν «κοροϊδεύεις» τον πελάτη και αγνοείς την πραγματικότητα του τότε χάνεις την επαφή μαζί του. Δεν έχεις πραγματική σύνδεση και οι σχέσεις είναι  από ανύπαρκτες έως τυπικά επισφαλείς. Απαξιώνοντας το κλασσικό «ο πελάτης είναι βασιλιάς», κάποια ελληνική επιχειρηματική δραστηριότητα πέρασε  στο άλλο άκρο: «ο πελάτης είναι κορόιδο» και επέβαλε τη γνωστή ελληνική «φιλοσοφία» της αρπαχτής.

Στο εσωτερικό της χώρας  αυτές οι μέθοδοι βρήκαν εφαρμογή - σε μεγάλο βαθμό λόγω άγνοιας/ανοχής από τους καταναλωτές αλλά κυρίως από την Πολιτεία. Φυσικά στο παγκοσμιοποιημένο Επιχειρηματικό περιβάλλον ήταν και είναι αδιανόητες τέτοιες επιχειρηματικές πρακτικές.
Παρατηρείται λοιπόν έλλειμμα Επιχειρηματικής κουλτούρας, ύπαρξη δυνατοτήτων εκμετάλλευσης του καταναλωτή-πελάτη και ουσιαστική έλλειψη βούλησης και ελέγχου από την Πολιτεία.

Οφείλουμε, ως πολίτες και ως καταναλωτές, να είμαστε πλέον διαρκώς σε εγρήγορση , τιμωρώντας με την απουσία μας τους ανήθικους επιχειρηματίες και απαιτώντας υψηλού επιπέδου και ποιότητας προϊόντα/υπηρεσίες σε λογικές τιμές με υψηλό δείκτη τιμής /απόδοση.
Σε μεγάλο βαθμό, αυτό άρχισε να γίνεται αναγκαστικά. Όχι από γνώση και επιλογή αλλά γιατί δεν αντέχουμε πλέον να πληρώνουμε αδικαιολόγητα μεσάζοντες και υπερτιμημένα προϊόντα και υπηρεσίες κακής ποιότητας.

Γνωρίζουμε ότι κατέχουμε το αρνητικό ρεκόρ «η Ελλάδα να είναι η ακριβότερη χώρα της Ευρωζώνης σε είδη πρώτης ανάγκης». Φανταστείτε τώρα τι γίνεται με τα είδη που δεν χαρακτηρίζονται ως πρώτης ανάγκης.

 Όχι μόνο δεν έχουμε ικανή πρωτογενή παραγωγή αλλά και σε ότι έχουμε, επικράτησε σε μεγάλο βαθμό η κουλτούρα της «αρπαχτής» χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν και εξαιρέσεις . Η κουλτούρα λοιπόν της αρπαχτής, είναι πιθανό να εξηγεί και την κατακρήμνιση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας στο διεθνές περιβάλλον αφού από 20^η το 2004 πέσαμε στην 98^η θέση το 2012.

Ακόμα και η πολιτική κουλτούρα στην Ελλάδα επηρεασμένη από την κακώς εννοούμενη επιχειρηματική αρπαχτή  τεκμηριώνει τον  ισχυρισμός ότι οι περισσότεροι Έλληνες πολιτικοί εξακολουθούν να βλέπουν τους Έλληνες πολίτες και να τους συμπεριφέρονται ως «πελάτες – κορόιδα».

Η παγκόσμια πάντως επιχειρηματική πρακτική αποδεικνύει , ότι όσοι επιμένουν να βλέπουν τον πελάτη ως κορόιδο οδηγούνται (έστω και αργά στην Ελλάδα) στο να καταλάβουν πως τα πραγματικά κορόιδα είναι οι ίδιοι.

Ο σεβασμός στον πελάτη, η προσεκτική ακρόαση και γνώση των συνθηκών του, το γνήσιο ενδιαφέρον, η πραγματική εκτίμηση της σημασίας του και η συνεχής προσπάθεια για ικανοποίηση των πραγματικών αναγκών του με παροχή κατάλληλα σχεδιασμένων  και πιστοποιημένων ποιοτικών προϊόντων και υπηρεσιών σε λογικές τιμές είναι τα ελάχιστα απαιτούμενα ώστε να έχει ο επιχειρηματίας  σήμερα ελπίδες επιβίωσης και ανάδειξης στον τομέα του.

Προφανώς το παρόν προσπαθεί να αναδείξει τις συνέπειες που έχει για την Ελλάδα μια άσχημη πλευρά της επιχειρηματικής κουλτούρας . Φυσικά υπάρχει και η άλλη  επιχειρηματική οπτική που σέβεται απόλυτα τον πελάτη στην Ελλάδα.

Οι νεότερες πάντως επιχειρηματικές γενιές διαθέτοντας «κουλτούρα» είναι ευτυχώς περισσότερο Εταιρικά συμβατές με τις πραγματικές ανάγκες των καταναλωτών (σε λογικές τιμές) αλλά και τις ανάγκες της σύγχρονης επιχειρηματικής πραγματικότητας, όπως αυτή διαμορφώνεται στο ιδιαίτερα ανταγωνιστικό  περιβάλλον του 21^ου Αιώνα.

               

FACEBOOK          Google +        Community Google+      TWITTER     LinkedIn     WEB 

ΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑΤΟΥ 2014 ΠΟΥ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΜΙΑΣ ΝΕΑΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΗΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑΣ

ΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑΤΟΥ 2014 ΠΟΥ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΜΙΑΣ ΝΕΑΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΗΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑΣ



1.ΤΙΤΛΟΙ ΣΠΟΥΔΩΝ: Το 2014 πλέον οι τίτλοι σπουδών δεν είναι συναφείς προς την εργασία. Πρόσφατη έρευνα στην Ελλάδα δείχνει ότι το 68% των πτυχιούχων και διπλωματούχων οποιουδήποτε επιστημονικού κλάδου δεν έχουν την δυνατότητα ή την ευκαιρία να απασχοληθούν εργασιακά στο αντικείμενο των σπουδών τους. 

 2.ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΣΗ-ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΑ: Αντίστοιχα με τους αρχικούς τίτλους σπουδών, και η μεταπτυχιακή εξειδίκευση δεν κατοχυρώνει εργασιακή απασχόληση στον τομέα επιστημονικής εξειδίκευσης. 

 3.ΠΑΛΑΙΟΙ ΠΤΥΧΙΟΥΧΟΙ-ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟΙ: «Παραδοσιακά» πτυχία όπως Πολυτεχνείου, Ιατρικής, Νομικής Οικονομικών, Στρατιωτικών σχολών κλπ. καθώς και οι αντίστοιχες μετεκπαιδεύσεις και άτομα με σημαντική πείρα και έργο στο επιστημονικό τους αντικείμενο αντιμετωπίζουν ή την απώλεια της θέσης τους ή εφόσον την έχασαν την απασχόληση τους σε άλλους τομείς ή αν υπάρχει απασχόληση και παραμένουν στον τομέα τους αυτή να προϋποθέτει αμοιβές ασύμβατες με τα προσόντα, την πείρα και την προσφορά του εργαζόμενου. 

 4.ΕΡΓΑΣΙΑΚΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ Ο όρος εργασιακή ασφάλεια καταργήθηκε σταδιακά τα 4 τελευταία χρόνια και θα συνεχίσει να καταργείται όπου υπάρχει ακόμα και αυτό δεν είναι Ελληνικό αλλά διεθνές μοντέλο. Η κατάργηση της Εργασιακής Ασφάλειας φέρνει και την κατάργηση της Ασφαλιστικής κατοχύρωσης αφού το Ασφαλιστικό μοντέλο κατέρρευσε στην ουσία του μιας και η φόρμουλα ανταποδοτικότητας δεν μπορεί να λειτουργήσει με 28% ανεργία. 

 5.ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΜΟΝΤΕΛΟ: Όλα τα παραπάνω βασίσθηκαν για πολλές δεκαετίες στο προϋπάρχων εργασιακό μοντέλο «χρόνος έναντι αμοιβής». Το νέο εργασιακό μοντέλο είναι «αμοιβή βάση παραγωγικότητας». Επίσης το προϋπάρχων μοντέλο στηρίχτηκε στην «εξηρτημένη-υπαλληλική μορφή εργασίας» ενώ το νέο μοντέλο προαπαιτεί ανεξάρτητη εργασιακή σχέση ή έστω ελάχιστα καθορισμένη εξάρτιση. 

 6.ΔΡΑΣΤΙΚΗ ΜΕΊΩΣΗ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣΤΙΚΗΣ ΑΞΙΑΣ ΤΗΣ ΑΜΟΙΒΗΣ Η τεράστια προσφορά «εργατικών χεριών» συνδυασμένη με την τεράστια μείωση ζήτησης εργασίας καθόρισαν την αμοιβή σε πολύ χαμηλά επίπεδα πλέον και αυτό μείωσε δραστικά την αγοραστική αξία της αμοιβής.

 7.ΑΥΞΗΣΗ ΕΞΟΔΩΝ – ΑΝΑΠΛΗΡΩΣΗ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΟΣ Η μείωση της αγοραστικής αξίας της αμοιβής συνοδεύτηκε από υποχρεωτική αύξηση εξόδων όπως υπερφορολόγηση, χαράτσια, κλπ ενώ ταυτόχρονα και οι εναπομείναντες με εισόδημα λόγω της δραστικής μείωσης του βρίσκονται σε αναζήτηση αναπλήρωσης εισοδήματος.

 

Οι παραπάνω 7 συνοπτικά παρουσιαζόμενοι παράγοντες καθορίζουν και οριοθετούν την ανάγκη για Νέα Επιχειρηματική δραστηριότητα.

 Η νέα επιχειρηματική δραστηριότητα αποτελεί ουσιαστικό μονόδρομο για το μεγαλύτερο ποσοστό εργαζομένων καθόσον τα παραπάνω δεν πρόκειται να αλλάξουν και αν αλλάξουν δεν θα είναι κατά κανένα τρόπο οι αλλαγές προς τα προϋπάρχοντα καθεστώτα και συνθήκες.



Οι εργαζόμενοι χρειάσθηκαν 4 χρόνια για να αντιδράσουν (Στάδιο Αντίδρασης). Παρέμειναν και παραμένουν οργισμένοι για αυτές τις ραγδαίες μεταβολές (Στάδιο Οργής). Χρειάσθηκαν το 2013 που παγιώθηκαν όλα αυτά για να υπάρξει η αποδοχή της νέας πραγματικότητας (Στάδιο Αποδοχής). Και χρονικά είμαστε πλέον στο 2014 που είναι το σημείο της αντιμετώπισης( Στάδιο Αντιμετώπισης).

 Χρονικά λοιπόν αλλά και εργασιακά ωρίμασαν οι συνθήκες που κάθε εργαζόμενο άτομο ανεξάρτητα σπουδών, ηλικίας, φύλου, εμπειριών και κατάρτισης αναγκαστικά στρέφεται προς μια ΝΕΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ.



Υπάρχουν πλέον πολλές προτάσεις για την απασχόληση και κάθε μια έχει θετικά και αρνητικά. Οι λιγότερες προτάσεις βρίσκονται στον πρωτογενή τομέα παραγωγής, κάποιες βρίσκονται στον δευτερογενή τομέα και οι περισσότερες συναντώνται στον τριτογενή τομέα παραγωγής.


 ΚΥΡΙΑΡΧΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΕΠΗΡΕΑΣΜΟΥ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟΥ ΜΟΝΤΕΛΟΥ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΤΗΤΑΣ

 

 1.ΑΝΑΓΚΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ ΚΑΙ ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΜΕΝΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ Οι προτάσεις που καλείται κάθε ενδιαφερόμενος να κρίνει για να αποφασίσει την είσοδο του σε μια νέα επιχειρηματική δραστηριότητα πρέπει υποχρεωτικά να είναι προϊόν παραμετροποιημένης έρευνας. Η πλήρης ενημέρωση γίνεται θέμα θεμελιώδους σημασίας. Το σημαντικότερο όλων σε οποιαδήποτε Νέα επιχειρηματική δραστηριότητα είναι η πλήρης, σωστή πρακτική εκπαίδευση και εξειδίκευση. Εκπαίδευση και εξειδίκευση σημαίνει απαραίτητα τον καθορισμό πλήρους συστήματος βαθμονόμησης των αποτελεσμάτων κάθε χρονικής στιγμής που επενδύει ο ενδιαφερόμενος.

 2. ΑΝΑΓΚΗ ΕΡΕΥΝΑΣ ΑΓΟΡΑΣ ΚΑΙ ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΣΗΣ ΣΤΑ ΝΕΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ Η κάθε νέα επιχειρηματική δραστηριότητα υπόκειται στα νέα πρότυπα και κυρίως στην ριζική μεταβολή των τρόπων προώθησης και διανομής αγαθών και υπηρεσιών. Αυτό αποτελεί την ειδοποιώ διαφορά ανάμεσα στην επιχειρηματικότητα του χθες με ότι συμβαίνει σήμερα. Αν αυτό δεν ληφθεί υπόψη από το στήσιμο της νέας επιχειρηματικότητας και δεν διαπνέει ολόκληρη την λειτουργία και την στοχοθέτηση, οι πιθανότητες επιτυχίας είναι ανύπαρκτες.

 3.ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ-ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑ-ΠΟΙΟΤΗΤΑ-ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ Τα καινούργια επιχειρηματικά δεδομένα συνδυασμένα με την ταχύτητα και τον όγκο ενημέρωσης οδήγησαν απρόσμενα στο Πλατωνικό « Επιχειρείν με ήθος». Οι εποχές των «αρπαχτών» και των αρπακτικών παρήλθαν ανεπιστρεπτί. Ο μέσος άνθρωπος δεν κοροϊδεύεται, δεν παραπλανάται, δεν πείθεται και δεν παρασύρεται. 

 4. ΣΥΝΕΧΗΣ ΕΡΕΥΝΑ – ΕΞΕΛΙΞΗ – ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗ Ο μέσος άνθρωπος ζητά ότι όλοι εμείς. Η Νέα Επιχειρηματική δραστηριότητα είναι υποχρεωμένη να παρέχει συνεχή έρευνα σε όλα τα επίπεδα, να εξελίσσεται συνεχώς και να αντιλαμβάνεται ανάγκες, διαφορές και αλλαγή δεδομένων ώστε να προσαρμόζεται συνέχεια. Τέλος την εποχή της απόλυτης και άμεσης πληροφόρησης η Νέα επιχειρηματικότητα υποχρεούται να εξασφαλίζει και να διασφαλίζει μέσω έγκυρων πιστοποιήσεων κάθε τι που απευθύνει προς το κοινό της. 

 5.ΤΙΜΗ Το τελικό και σημαντικό crash test όλων των παραπάνω είναι η τιμή ή αν κάποιοι το προτιμούν η σχέση του δείκτη τιμής/απόδοσης. Το φτηνιάρικο δεν είναι αποδεκτή λύση και μάλιστα σε περιόδους ύφεσης. Το «φτηνιάρικο» έχει ένα πολύ περιορισμένο κοινό αποδεκτών. Το ποιοτικά και ποσοτικά σωστό σε φθηνή τιμή ή με μεγάλο δείκτη τιμής προς απόδοση είναι αυτό που εκτιμά ο σημερινός μέσος άνθρωπος.



 ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

 Α. Η νέα Επιχειρηματική Δραστηριότητα (Start Up) αποτελεί υπό τις σημερινές συνθήκες μια πραγματική και ουσιαστική διέξοδο για πάρα πολλούς. Ευνοείται από τις διαμορφωμένες δυσμενείς συνθήκες και δεν φαίνεται να υπάρχει κάτι αντίστοιχο ή ισοδύναμο στις επιλογές των ενδιαφερομένων.

 Β. Η νέα Επιχειρηματική Δραστηριότητα (Start Up) διέπεται από κανόνες και προαπαιτήσεις με προεξάρχουσες εκείνες της ΕΡΕΥΝΑΣ ΑΓΟΡΑΣ, ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΣΗΣ, ΕΞΕΛΙΞΗΣ, ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑΣ, ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΙΜΗΣ.

 Γ. Το κυρίαρχο στοιχείο και προαπαιτούμενο για την Νέα Επιχειρηματική Δραστηριότητα (Start Up) είναι 1. η δυνατότητα αντίληψης μας στις ΝΕΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ και κυρίως 2. η δυνατότητα προσαρμοστικότητας μας σε αυτές.

 Δ. Προφανώς ενώ οι συνθήκες, οι αλλαγές και οι καταστάσεις είναι κοινές για όλους μας δεν σημαίνει ότι ΟΛΟΙ θα προσπαθήσουν μια Νέα Επιχειρηματική Δραστηριότητα (Start Up). Θα το πράξουν εκείνοι που θέλουν, μπορούν μα κυρίως εκείνοι που είναι «εκπαιδεύσιμοι» αλλά και απόλυτα διατεθειμένοι να αλλάξουν την κατάσταση που τους επιβλήθηκε.

ΕΙΝΑΙ ΤΟ 2014 ΜΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΑΡΧΙΣΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΜΙΑ ΝΕΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ???

ΕΙΝΑΙ ΤΟ 2014 ΜΙΑ  ΧΡΟΝΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΑΡΧΙΣΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΜΙΑ ΝΕΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ???

Η απάντηση σε αυτήν την ερώτηση μπορεί να χρειασθεί πολλές σελίδες ανάλυσης. Και θα ακουσθούν πολλές γνώμες. Και όλες θα είναι σωστές. Μα στο τέλος υπάρχει και η σκληρή πραγματικότητα. Αυτό που γνωρίζει κάθε πετυχημένος είναι αυτό που θέλουν να αγνοούν οι υπόλοιποι. Οταν ξεκινάς τα πάντα είναι δύσκολα. Τα πάντα είναι εναντίον σου. Τίποτα δεν είναι στην θέση του. Δεν θα βρεθεί ουτε ένας να σου πεί να ξεκινήσεις. Και όταν ξεκινήσεις θα βρεθούν πάρα πολλοί να σου πουν πως έκανες λάθος.  Δεν θα ξεκινήσουν πολλοί. Γιατί όταν όλα είναι όσο χάλια είναι η λογική σου λέει να μην ξεκινήσεις. Μα κάποιοι λίγοι ξέρουν ότι δεν υπάρχει τίποτα ποιό δυνατό στο σύμπαν απο την ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΘΕΛΗΣΗ.

Ισως τα προβλήματα αυτή την στιγμή να είναι τεράστια. Να φαίνονται ανυπέρβλητα. Ίσως η ψυχολογία αυτή την στιγμή να είναι μηδενική. Ίσως τα οικονομικά αυτή την στιγμή να είναι χάλια. Και το τελευταίο πράγμα που θα είχες στο μυαλό σου είναι να αρχίσεις μια νέα επιχειρηματική δραστηριότητα.  Δεν είναι παράλογο. Οι περισσότεροι βρίσκονται στην ίδια μοίρα. Ξυπνάς κάθε μέρα και δεν ξέρεις τι θα συμβεί. Δεν ξέρεις που θα είσαι αύριο, σε ένα μήνα, σε ένα χρόνο. Παρασύρεσε από όσα συμβαίνουν γύρω σου. Άλλο πράγμα σπούδασες και σε άλλο δουλεύεις, αν είσαι τυχερός και έχεις εργασία. Ζεις με τον φόβο και την ανασφάλεια. Αναρωτιέσε τι ακόμα θα χάσεις. 

Μήπως όμως τα πράγματα δεν είναι έτσι? Μήπως η αυτολύπηση σε σταματά από τα να κάνεις το αποφασιστικό βήμα σου?  Μήπως τελικά αν ψάξεις μέσα σου θα βρείς την δύναμη που χρειάζεται?

 Στό βίντεο που ακολουθεί ίσως υπάρχουν κάποιες απαντήσεις.

Η δύναμη, η απόφαση, το μεγαλείο υπάρχουν και κρύβονται μέσα μας. Χρειάζεται μερικές φορές να ταξιδέψουμε στο εσωτερικό μας και να τα αναζητήσουμε. Αξίζει τον κόπο.

Πρέπει να ξεφύγουμε λίγο απο τον ασφυκτικό βρόγχο της καθημερινότητας μας. Πρέπει να ξεφύγουμε λίγο απο την τρομολαγνεία.

Πρέπει να ξεφύγουμε απο τις Κασσάνδρες. 

Το οφείλουμε στην δύναμη της δημιουργικότητας μας. Το οφείλουμε στην οικογένεια μας. 

Κυρίως όμως το οφείλουμε στον εαυτό μας. 

Όσο αφήνουμε τον χρόνο να περνά και να χάνεται, όσο μένουμε άπρακτοι, όσο δεν αποφασίζουμε εμείς να κάνουμε κάτι για το μέλλον μας το κανονίζουν άλλοι.

Η σωστή ώρα είναι τώρα. Κοίτα γύρω σου. Ενημερώσου, ψάξε και αποφάσισε να κάνεις ΕΣΥ ότι είναι καλύτερο για το μέλλον σου. Υπάρχουν ευκαιρίες, πάντα υπήρχαν και πάντα θα υπάρχουν. Και αν δεν υπάρχουν δημιουργησε τες ΕΣΥ.  

2014 – Start Up Επιχειρηματική Δραστηριότητα Νέα δεδομένα της Αγοράς στην Ελλάδα.

2014 – Start Up Επιχειρηματική Δραστηριότητα

  Νέα δεδομένα της Αγοράς στην Ελλάδα.

ΕΡΕΥΝΑ ΑΛΛΑΓΗΣ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΚΩΝ ΣΥΝΗΘΕΙΩΝ

Ελλάδα: Πλήρης αλλαγή των καταναλωτικών συνηθειών

Πηγή :Έρευνα Nielsen 12oς/2013

Το σύνολο των Ελλήνων (93%) αναγκάστηκε να αλλάξει τις αγοραστικές του συνήθειες, ενώ ένας στους τρεις Έλληνες δηλώνει πως δεν του περισσεύουν καθόλου χρήματα, σύμφωνα με έρευνα της Nielsen.

Το σύνολο των Ελλήνων (93%) αναγκάστηκε να αλλάξει τις αγοραστικές του συνήθειες, ενώ ένας στους τρεις Έλληνες δηλώνει πως δεν του περισσεύουν καθόλου χρήματα, σύμφωνα με έρευνα της Nielsen.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της τελευταίας έρευνας Καταναλωτικής Εμπιστοσύνης της Nielsen, ο παγκόσμιος δείκτης αυξήθηκε το τρίτο τρίμηνο του 2012 κατά μία μονάδα, φτάνοντας στις 92.

Στον δείκτη της Παγκόσμιας Καταναλωτικής Εμπιστοσύνης της Nielsen, οι 100 μονάδες αποτελούν τη διαχωριστική γραμμή μεταξύ αισιοδοξίας και απαισιοδοξίας. Η πιο αισιόδοξη γεωγραφική περιοχή του πλανήτη είναι για άλλη μία φορά εκείνη της Ασίας/ Ειρηνικού, παραμένοντας στο όριο των 100 μονάδων. Στον αντίποδα βρίσκεται η Ευρώπη, που συνεχίζει να είναι η πιο απαισιόδοξη ήπειρος του πλανήτη, με την Καταναλωτική Εμπιστοσύνη όμως να ανεβαίνει μία μονάδα και να φτάνει τις 74. 

«Οι καταναλωτές σε όλο τον κόσμο -και ειδικά στην Ευρώπη- συνεχίζουν να διατηρούν μία επιφυλακτική στάση βιώνοντας την παρατεταμένη καμπή της οικονομίας. Η Ευρώπη ήταν και παραμένει στο επίκεντρο των συζητήσεων για την ανάγκη οικονομικής ανάπτυξης, με πολλές χώρες του νότου να αντιμετωπίζουν εδώ και καιρό σοβαρά δημοσιονομικά προβλήματα, αλλά και αρκετές βόρειες να ανησυχούν για επικείμενη ύφεση», δήλωσε η Ματίνα Μπάδα, Πρόεδρος και Διευθύνουσα Σύμβουλος της Nielsen Ελλάδας.

Δεκαεπτά ευρωπαϊκές χώρες βρίσκονται στις 20 πιο απαισιόδοξες του πλανήτη, ενώ μόλις δύο (η Ελβετία και η Νορβηγία) βρίσκονται στις 20 πιο αισιόδοξες. Η Ινδία και η Ινδονησία κρατούν από κοινού την πρώτη θέση στην παγκόσμια έρευνα της Nielsen (119 μονάδες), με τις Φιλιππίνες (118) και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (114) να ακολουθούν. Στην αντίπερα όχθη, συναντούμε την Ουγγαρία (37 μονάδες), τη Νότια Κορέα (40), την Πορτογαλία (41), την Κροατία (41), αλλά και την Ελλάδα (36).
 

H Ελλάδα παρέμεινε ανάμεσα στις 5 πιο απαισιόδοξες χώρες του πλανήτη, με την Καταναλωτικής της Εμπιστοσύνη να βρίσκεται σταθερά τα τελευταία τρία χρόνια κάτω από τις 60 μονάδες. 

Στην Ευρώπη οι περισσότερες βόρειες χώρες σημείωσαν άνοδο στην Καταναλωτική Εμπιστοσύνη, βαθαίνοντας το χάσμα που τις χωρίζει με τις νότιες χώρες της ηπείρου.

Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν η Ελβετία, η Νορβηγία, η Σουηδία και το Βέλγιο που αύξησαν σημαντικά την Καταναλωτική τους Εμπιστοσύνη. Ακόμα και στη Γερμανία οπού ο δείκτης της Nielsen μειώθηκε κατά δύο μονάδες, η Καταναλωτική Εμπιστοσύνη παρέμεινε σε σαφώς υψηλότερα επίπεδα από εκείνα των χωρών του Νότου.
 
«Σε αρκετές βόρειο-ευρωπαικές χώρες -και κυρίως στη Γερμανία- υπάρχει η ανησυχία πως η συνεχιζόμενη ευρώ-κρίση μπορεί τελικά να επηρεάσει και τις ίδιες και να προκαλέσει αυξημένο πληθωρισμό. ‘Όμως για την ώρα η αντίθεση μεταξύ βόρειων και νότιων χώρων είναι πιο έντονη από ποτέ», δήλωσε η Ματίνα Μπάδα, Πρόεδρος και Διευθύνουσα Σύμβουλος της Nielsen Ελλάδας. 

Στην Ελλάδα, εννέα στους δέκα καταναλωτές θεωρούν πως η χώρα βρίσκεται σε ύφεση, ενώ εξίσου μεγάλο ποσοστό από αυτούς πιστεύει πως η κρίση θα παραταθεί και τους επόμενους μήνες που ακολουθούν. Με την ανεργία να αυξάνεται δραματικά και να έχει φτάσει πλέον σε πρωτοφανή επίπεδα, δεν προκαλεί έκπληξη πως οι εργασιακές προοπτικές αποτελούν τη μεγαλύτερη ανησυχία των Ελλήνων, με ποσοστό που είναι το υψηλότερο παγκοσμίως (46%). Παράλληλα, η κατάσταση της οικονομίας και τα προσωπικά χρέη συνεχίζουν να ανησυχούν σταθερά τους Έλληνες τα τελευταία χρόνια.

Επιπλέον, ένας στους τρεις Έλληνες δηλώνει πως δεν του περισσεύουν καθόλου χρήματα μετά την κάλυψη των βασικών του αναγκών. Το ποσοστό αυτό (35%) είναι ένα από τα υψηλότερα που έχει καταγραφεί στην Ελλάδα και το τρίτο υψηλότερο παγκοσμίως για το συγκεκριμένο τρίμηνο.
Όπως ήταν αναμενόμενο, σχεδόν το σύνολο των Ελλήνων (93%) αναγκάστηκε να αλλάξει τις αγοραστικές του συνήθειες εξαιτίας της συνεχιζόμενης κρίσης, με τη μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων να έχει στραφεί σε “φθηνότερα” καταναλωτικά προϊόντα (73%) και να έχει μειώσει τα χρήματα που δαπανά για διασκέδαση εκτός σπιτιού (68%).

Αξίζει επίσης να σημειωθεί, πως το ποσοστό των Ελλήνων που λαμβάνει μέτρα για να αντιμετωπίσει την οικονομική κρίση είναι σαφώς υψηλότερο από το αντίστοιχο ευρωπαϊκό, αντικατοπτρίζοντας για άλλη μία φορά τα χαμηλά επίπεδα Καταναλωτικής Εμπιστοσύνης στη χώρα μας. 

Η παγκόσμια, διαδικτυακή έρευνα της Nielsen για τη μέτρηση της Καταναλωτικής Εμπιστοσύνης διεξήχθη από 10 Αυγούστου έως 7 Σεπτεμβρίου 2013 σε 58 διαφορετικές χώρες, όπου συμμετείχαν πάνω από 129.000 καταναλωτές της Ευρώπης, της Ασίας, της Ωκεανίας, της Αμερικής και της Μέσης Ανατολής.

Ο δείκτης Καταναλωτικής Εμπιστοσύνης αποτυπώνει την γνώμη των καταναλωτών για την τρέχουσα οικονομική κατάσταση, τις ανησυχίες τους, αλλά και τις προθέσεις τους για το μέλλον.

Τι συνεπάγεται η κρίση και οικονομική ύφεση σε πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο 

• Περαιτέρω πτώση των εισοδημάτων, ως συνέπεια της εσωτερικής υποτίμησης
• Περαιτέρω μείωση της κατανάλωσης. 8 σους 10 καταναλωτές έχουν ήδη μειώσει δραστικά τα καθημερινά τους έξοδα. (Βλέπε και πρόσφατη έρευνα Nielsen
• Συναισθηματική και μη ελεγχόμενη συμπεριφορά καταναλωτών
• Πιθανές και αναμενόμενες επιθέσεις κατά της κερδοφορίας κλάδων και επιχειρήσεων
• Εργασιακές εντάσεις σε όλα τα επίπεδα.
• Κυβερνητικές παλινωδίες και πιθανώς νέα αστάθεια
• Κοινωνική ανασφάλεια και αναταραχή
• Πιθανά βίαια ξεσπάσματα ατόμων ή ομάδων (η Ελλάδα  έχει καταταγεί στις 5 χώρες όπου το 2014 αναμένονται κοινωνικές εκρήξεις)

Τι 

συνεπάγεται για το 2014 η κρίση και η οικονομική ύφεση σε Επιχειρηματικό επίπεδο

Η κρίση και η ύφεση έχουν ήδη αλλάξει –και θα συνεχίσουν να αλλάζουν– τις αξίες και τη συμπεριφορά των καταναλωτών. Σύμφωνα με τη διεθνή και τη δική μας εμπειρία η συμπεριφορά τους αλλάζει με τους ακόλουθους τρόπους:

• Το μάρκετινγκ της επιθυμίας (want it) αντικαθίσταται από το μάρκετινγκ της προσιτής τιμής (affordability) με κριτήρια (όχι το ποιο φθηνό αλλά το ποιο σωστό τιμή/απόδοση)
• Μειώνεται δραστικά το ποσό που ξοδεύουν, το «καλάθι» μικραίνει
• Καταναλώνουν μετά από πολλή σκέψη και ψάξιμο, αναζητούν διαρκώς φθηνότερες/ποιοτικότερες επιλογές
• Προσέχουν κάθε χρέωση που τους γίνεται – κοιτούν με μεγάλη προσοχή τους λογαριασμούς
• Πηγαίνουν συχνότερα για ψώνια αλλά αγοράζουν λιγότερα. Αύξηση της επισκεψιμότητας αλλά μικρότερες και ποιο εξειδικευμένες και ψαγμένες αγορές
• Είναι εξαιρετικά σκεπτικοί/επιφυλακτικοί απέναντι σε κάθε πρόταση/προσφορά
• Αποφεύγουν πλέον τις μεγάλες αγορές, περιορίζονται σε ότι έχουν στο πορτοφόλι τους
• Η συμπεριφορά τους καθοδηγείται από τον προϋπολογισμό
• Παύουν να ψωνίζουν για να αισθανθούν καλύτερα.
• Περιορίζουν τις εξόδους και αυξάνεται η παραμονή στο σπίτι
• Ευνοούνται οι εταιρίες/μάρκες που έχουν φιλοσοφία χαμηλού κόστους/ποιότητας

Τι σημαίνουν όλα αυτά για τις Start Up και υπάρχουσες επιχειρήσεις;

Το νέο-αναδυόμενο οικονομικό και κοινωνικό τοπίο και η αλλαγή νοοτροπίας και συμπεριφοράς των καταναλωτών κρύβει εν δυνάμει πολλούς κινδύνους για τις υπάρχουσες επιχειρήσεις ενώ σηματοδοτεί και σημαντικές ευκαιρίες για Start Up Επιχειρήσεις που γνωρίζουν και αντιλαμβάνονται τα νέα δεδομένα.

Πέρα από τις πωλήσεις, την έλλειψη ρευστότητας και τη μάχη για επιβίωση, τα θέματα των τιμών και της ακρίβειας, οι ραγδαίες αλλαγές των εργασιακών σχέσεων, οι σχέσεις με επενδυτές, προμηθευτές και πιστωτές, η κοινωνική συνεισφορά είναι θέματα που τόσο οι υπάρχουσες όσο και οι Start Up επιχειρήσεις πρέπει να συμπεριλαμβάνουν στη στρατηγική και στην επικοινωνία τους, οι οποίες εφεξής, και αυτό είναι το ποιο σημαντικό, θα πρέπει να χαράσσονται με τη λογική μιας διαρκούς διαχείρισης κρίσεων κι όχι με τους κλασικούς παλιούς εμπορικούς όρους και θεσμούς.

                                                                                 

Οι επιχειρήσεις και οι επαγγελματίες λοιπόν πρέπει να τοποθετηθούν έγκαιρα στο νέο και ραγδαία μεταβαλλόμενο περιβάλλον από μηδενική βάση. Απαιτείται Στρατηγικός σχεδιασμός και Στρατηγική Διαχείριση με νέα στόχευση, νέα αντίληψη, νέες προσεγγίσεις, νέα διατύπωση.

Θεμελιώδους σημασίας θα είναι να προσδιορίσουν εξαρχής το όραμα, τις αξίες, τις δεσμεύσεις και τους σκοπούς τους.

 Θα πρέπει υποχρεωτικά να αναδείξουν τα ισχυρά τους σημεία και να βελτιώσουν τα αδύνατα στην ποιότητα, στην  εξυπηρέτηση και κυρίως στην επικοινωνία. Κυρίαρχο καθίσταται να ξανακτίσουν συστηματικά τις σχέσεις τους με όλους (πελάτες, μέσα ενημέρωσης, εργαζόμενους/συνεργάτες, κλπ ). Το κτίσιμο σχέσεων εμπιστοσύνης και η αξιοπιστία είναι εξίσου σπουδαία με τα καινοτόμα προϊόντα, την ουσιαστική εξυπηρέτηση πελατών και την ενδυνάμωση της θέσης στην αγορά.

Σήμερα περισσότερο από ποτέ οι εταιρείες ακόμη  προσδιορίζονται, όχι από το τι λένε οι ίδιες για τον εαυτό τους, αλλά από το τι πιστεύουν οι συναισθηματικά φορτισμένοι και υπό διαρκή πίεση καταναλωτές για αυτές.

Το 2014 στην Επιχειρηματική πραγματικότητα, η ειλικρίνεια, η υπευθυνότητα, η ποιότητα, η τιμολογιακή πολιτική και η διαφάνεια θα είναι οι νέες  και απόλυτα κυρίαρχες αξίες.

Αυτό σημαίνει ότι όλες οι Επιχειρηματικές ενέργειες θα πρέπει να στοχεύουν στην αφοσίωση των πελατών μέσα από την ειλικρίνεια, την αυθεντική επικοινωνία, την κατανόηση και την κάλυψη των αναγκών των καταναλωτών.

Όλα αυτά για να γίνουν απαιτούν σχεδιασμό, εκπαίδευση, συγκροτημένη στρατηγική και πειθαρχημένη επικοινωνία. Πρώτα για να αντιληφθεί κάθε επιχείρηση  τις θέσεις της απέναντι σε ότι συμβαίνει (ΑΝΤΊΛΗΨΗ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΗ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ) και στη συνέχεια για να προβάλει έμπρακτα τις δεσμεύσεις της σε αυτόν για το παρόν και το μέλλον. Μόνο  όσοι το πράξουν έγκαιρα, σωστά και αναγνωρίσιμα, θα αποκτήσουν σημαντικό πλεονέκτημα για την επόμενη ημέρα ώστε να μετατρέψουν την κρίση σε ευκαιρία.


                                                                     

Η Start Up διαδικασία δημιουργίας «ενημερωμένου καταναλωτή/χρήστη» και το Inbound Marketing

 

 

ADVANCED START UP CONCEPTS

Η Start Up διαδικασία δημιουργίας «ενημερωμένου καταναλωτή/χρήστη» και το Inbound Marketing

Από το 2009, το νέο ρεύμα του Inbound Marketing θέτει, προδιαγραφές, για τη δημιουργία εξειδικευμένων τεχνικών marketing που δεν δημιουργούν πλέον αμυντικούς μηχανισμούς στους καταναλωτές λόγω άγνοιας ή κακής ενημέρωσης αλλά τους οδηγούν μέσα από κατάλληλους τρόπους και ενημέρωση στα αγαθά και τις υπηρεσίες που ακριβώς επιθυμούν και στο τέλος θα επιλέξουν.

Η εφαρμογή του Inbound Marketing αφορά τόσο τους καταναλωτές όσο και τις επιχειρήσεις.

Για τους καταναλωτές το όφελος βρίσκεται καθαρά στην ποιότητα και την ποσότητα των πληροφοριών που λαμβάνουν κατά τη διάρκεια της ημέρας. Ο καταναλωτής κρίνει πλέον την αξιοπιστία της επιχείρησης από το περιεχόμενο της πληροφόρησης που του δίνει, δεδομένου ότι ένας καταναλωτής δέχεται χιλιάδες μηνύματα μέσα στην ημέρα, Οπότε ο καταναλωτής το εκτιμά όταν η πληροφόρηση και τα μηνύματα αυτά δεν του είναι άχρηστα, αλλά  αφορούν προϊόντα και υπηρεσίες, κατάλληλα να καλύψουν τις ανάγκες του.

Όσον αφορά τις επιχειρήσεις, το κέρδος έχει να κάνει με το γεγονός ότι μπορούν να απευθύνονται πλέον σε καταναλωτές, που εφόσον πληροφορηθούν σωστά, θα δείξουν ενδιαφέρον στο αγαθό που προσφέρουν. Στην προκειμένη περίπτωση το κέρδος είναι πολλαπλό και έχει να κάνει όχι με χρηματικό μόνο, αλλά και το κόστος του χρόνου που απαιτείται στην προσέλκυση των πελατών, στην μείωση του κόστους διαφήμισης, στην αξιοπιστία του brand-name, αλλά και στο loyalty των ενημερωμένων καταναλωτών.

Tο Inbound Marketing στηρίζεται σε μια ολιστική επιχειρηματική θεώρηση που είναι η ακόλουθη:
Μία επιχείρηση πρέπει να ξεκινάει πάντα με βασικό στόχο την ικανοποίηση των αναγκών που έχουν οι πελάτες που αποτελούν το κοινό – στόχο της επιχείρησης. Αυτούς δηλαδή στους οποίους η επιχείρηση μπορεί να δώσει κάτι παραπάνω στην καθημερινότητά τους, μέσα από αυτά που προσφέρει. Η επιχείρηση οφείλει να βρει τον καλύτερο τρόπο να ενημερώσει όσο και να «επιμορφώσει»  σωστά τους καταναλωτές της.

Η επικοινωνιακή στοχοθέτηση της επιχείρησης πρέπει να έχει ως στόχο την προσέγγιση αυτών των πελατών και μόνο. Η προσέγγιση αυτή πρέπει να ενημερώνει σωστά, να βοηθάει πρακτικά και να δίνει με ευκολία στους καταναλωτές να καταλάβουν οι ίδιοι για ποιους λόγους τα προϊόντα/υπηρεσίες που προσφέρει η συγκεκριμένη επιχείρηση είναι  κατάλληλα για αυτούς.

Η πεπαλαιωμένη τεχνική του πιεστικού κυνηγητού-διαφήμισης αλλά και του ανελέητου βομβαρδισμού των καταναλωτών με διαφημίσεις ή και άσκοπα μηνύματα, με την ελπίδα ότι κάποιο από αυτά θα «ψαρέψει» τυχαία πλεάτη (η λιγική της αρπαχτής), παροπλίζεται ως ξεπερασμένη και αποτυχημένη τακτική του παρελθόντος.

 Μια καινούργια επιστήμη και τεχνική αναδύεται όπου οι καταναλωτές ενημερώνονται και στη συνέχεια επιλέγουν. Η Νέα αυτή τάση επιβλήθηκε τόσο από την ταχύτητα μεταφοράς της πληροφορίας σε σχέση με την αυξημένη δυνατότητα πρόσβασης, όσο και από τα σύγχρονα μέσα μεταφοράς της συνδιασμένα με την απεξάρτηση του καταναλωτή απο τον "άκρατο καταναλωτισμό".

Κυρίαρχα το  Inbound Marketing χρησιμοποιεί τόσο online εργαλεία, website, κοινωνικά δίκτυα, email marketing, όσο και offline, ενώ σημαντικότατο ρόλο έχει και η «ζωντανή ενημέρωση» με ομιλίες, σεμινάρια κ.α.

Η Start Up  επιχείρηση πρέπει να γνωρίζει από την αρχή που απευθύνεται και κυρίαρχα να γνωρίζει πως απευθύνεται.

Από το σύνολο της αγοράς εξετάζουμε σε ποιους καταναλωτές έχουμε σαν επιχείρηση να δώσουμε κάτι και τι ακριβώς είναι αυτό σε σχέση με τις επιθυμίες τους και τις ανάγκες τους(που σημαίνει ότι έχουμε κάνει το homework μας; Στους καταναλωτές αυτούς, το κάθε προϊόν μας ποιες ανάγκες έρχεται να ικανοποιήσει ακριβώς και με ποιον τρόπο και σε ποιο βαθμό το γνωρίζει αυτό ο καταναλωτής ;

Τους καταναλωτές  τους σεβόμαστε και οφείλουμε να φροντίζουμε και τους προσφέρουμε ουσιαστικό ανανεωμένο, ποιοτικό περιεχόμενο ενημέρωσης, κάνοντας χρήση όλων των μέσων που έχουμε στην διάθεση μας δηλαδή είτε μέσα από το web, είτε μέσα από ομιλίες,  άρθρα κλπ. Το περιεχόμενο δε της ενημέρωσης πρέπει να προσφέρει μία σημαντική αξία στους καταναλωτές που απευθυνόμαστε, αλλά και να αντικατοπτρίζει την ποιότητα και τα οφέλη που θα έχει ο καταναλωτής εφόσον μας επιλέξει.

Προφανώς αυτό σημαίνει ότι τόσο εμείς όσο και ολόκληρη η ομάδα μας είναι σωστά κατηρτισμένη και απόλυτα προσανατολισμένη σε αυτή την κατεύθυνση.

Με αυτόν τον τρόπο δημιουργούμε μία σωστή σχέση εμπιστοσύνης των υποψηφίων πελατών προς την επιχείρησή μας.

 Σκοπός του Inbound Marketing και σκοπός της επιχείρησης μας με απλά λόγια είναι ο κάθε υποψήφιος πελάτης μας να έχει την σωστή πληροφόρηση και ενημέρωση ώστε μόνος του να  συνειδητοποιεί ότι για τη συγκεκριμένη ανάγκη του φέρουμε αποκλειστικά την ευθύνη να είμαστε οι κατάλληλοι για να την καλύψουμε.

Όταν λοιπόν ο καταναλωτής /χρήστης θα αποφασίσει να προχωρήσει στην αγορά/χρήση που θα του λύσει τη συγκεκριμένη ανάγκη,  την ώρα της ελεύθερης επιλογής του εκείνο που επιδιώκουμε με το Inbound Marketing  είναι να αυξήσουμε τις πιθανότητες να απευθυνθεί σε μας. Όχι γιατί τον πείσαμε, όχι γιατί του κάναμε «πλύση εγκεφάλου», αλλά γιατί εκτίμησε την ενημέρωση, την θέση μας, την σωστή και ουσιαστική επιμόρφωση, τον σεβασμό μας στον τρόπο επιλογής του και την σοβαρότητα και υπευθυνότητα μας απέναντι στο προιόν/υπηρεσία μας και στον ίδιο.